ตำนานความเป็นมาของตำบลบึงเสนาท

      ประวัติการตั้งถิ่นฐาน ของชาวตำบลบึงเสนาท มีความเป็นมาตามที่คนเก่าคนแก่เล่าให้ฟังว่า เดิมทีตำบลบึงเสนาท ในอดีตเป็นหมู่บ้านของตำบล แควใหญ่ และได้แยกออกจากตำบลแควใหญ่ตั้งเป็นตำบลบึงเสนาท เมื่อปี พ.ศ.2525 ประกอบด้วยกัน 5 หมู่บ้าน เมื่อปี พ.ศ. 2559 ได้แยกเพิ่มเป็น 6 หมู่บ้าน " คำว่าเสนาท " คนเก่าแก่เล่าให้ฟังว่าอาจจะเพี้ยนมาจากคำว่าระนาด คือ เครื่องดนตรีไทยของเรานั้นเอง คนสมัยก่อนบอกว่า พอใกล้เทศกาลตรุษสงกรานต์ ในเวลากลางคืน ก็จะมีเสียงระนาด ก็คือวงมโหรีของไทยมาบรรเลงอยู่กลางบึง มีเสียงระนาดที่มีความไพเราะมาก เพราะสมัยก่อนบึงจะเต็มไปด้วยป่าบัว ป่าหญ้าค่าและป่าพง ไม่ค่อยมีบ้านคนอาศัยเท่าไรนัก ในสมัยก่อนอาจจะเรียนกันว่า บึงระนาดต่อมาก็เพี้ยนมาเป็นบึงเสนาท มาจนถึงทุกวันนี้
     ตำบลบึงเสนาท มีหมู่บ้านด้วยกันทั้งหมด 6 หมู่บ้าน หมู่ที่ 1 มีชื่อว่า หมู่บ้านดงยาง สมัยก่อนหมู่ 1 จะมีชาวบ้านปลูกต้นยางกันเป็นจำนวนมา ต้นยางเป็นต้นไม้ขนาดใหญ่มาก ชาวบ้านจะนำมาปลูกสร้างบ้านเรือนเพื่อเป็นที่อยู่อาศัย หมู่ที่ 2 มีชื่อว่า หมู่บ้านสันพิง คือชาวบ้านหมู่ที่ 2 ส่วนใหญ่จะประกอบอาชีพทางการเกษตรและอาชีพชาวประมง ชาวบ้านส่วนใหญ่ในสมัยก่อน ก็จะช่วยกันขุดคลองเพื่อที่จะได้เก็บกักน้ำ ไว้ใช้ในการเกษตรและการประมง เพื่อเวลาฤดูน้ำหลาก หรือน้ำท่วมทั้งตำบล แล้วเวลาน้ำลงหรือน้ำแห้ง น้ำปละปลาจะได้ขังหรืออาศัยอยู่ในคลองพิง ชาวบ้านก็จะได้อาศัยคลองพิงหรือสันพิงเป็นแหล่งน้ำเพื่อการเกษ๖รและทำอาชีพประมง เพื่อเป็นแหล่งอาหารของชาวบ้านหมู่ที่ 2 และหมู่ใกล้เคียง หมู่ที่ 3 มีชื่อว่า หมู่บ้านคลองคาง คือชาวบ้านหมู่ที่ 3 ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพทางการเกษตร มีคนเก่าแก่เล่าให้ฟังว่าคำว่าคลองคางมาจาก คนมอญเดินทางมาขุดหาฆ้องทองคำแล้วเจอปลากรายขนาดใหญ่มาขวางคลอง แล้วคนมอญนำมาประกอบอาหาร พอหลังจากกินปลากรายแล้วก็เกิดอาการปวดท้องร้องชาวมอญทั้งหลายครวญครางก่อนตาย แล้วต่อมาไม่นานคนมอญที่มาขุดหาฆ้องทองคำก็ได้ล้มตายกันหมด แต่ก่อนชาวอาจจะเรียกกันว่าหมู่บ้านฆ้องคาง ต่อมาชาวบ้านอาจเรียกเพี้ยนเป็นคลองคาง จึงเกิดเป็นตำนานของ คำว่าคลองคางขึ้นมา หมู่ที่ 4 มีชื่อว่า หมู่บ้านคลองมอญคือ สมัยก่อนมีพวกมอญมาขุดหาฆ้องทองคำบริเวณ หมู่ 3 และหมู่ที่ 4 ในปัจจุบัน แล้วพวกมอญก็จะมาตั้งแคมพักแรมที่หมู่ที่ 4 กันเป็นจำนวนมาก พวกมอญมาขุดหาฆ้องคำตั้งแต่หมู่ที่ 4 เรื่อยมาจนถึง หมู่ที่ 3 เป็นคลองขนาดยาวชาวบ้านจึงเรียกหมู่บ้านนี้ว่าคลองมอญ หมู่ที่ 5 มีชื่อว่า หมู่บ้านคลองลาดเค้า คือ สมัยก่อนหมู่ที่ 5 จะมีเนื้อที่เป็นคลองเป็นส่วนใหญ่ คนเก่าแก่เล่าให้ฟัง คลองนี้จะมีปลาเค้าเป็นจำนวนมาก ซึ่งสมัยก่อนชาวบ้านจะเรียกกันว่า คลองลาดปลาเค้า ต่อมาคำว่าลาดปลาเค้าคงยาวไป และก็คงเรียกกันเพี้ยนเป็นคลองลาดเค้า ชาวบ้านจะประกอบอาชีพเกษตรกรรม และอาชีพประมงเป็นส่วนใหญ่ หมู่ที่ 6 มีชื่อว่า หมู่บ้านคลองกร่าง สมัยก่อนหมู่ 6 จะมีต้นกร่างขึ้นเยอะ แล้วได้ถูกนำมาตั้งเป็นชื่อคลองก่อนที่จะได้นำมาตั้งเป็นชื่อหมู่บ้าน หลังจากที่ได้ทำการแยกออกมาจาก หมู่ 2 แล้ว ชาวบ้านส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม และอาชีพประมงเป็นส่วนใหญ่ หมู่ 6 แยกมากจาก ม.2 เดือนสิงหาคม 2559